KOD | System znaków (sygnałów, liter, cyfr itd.) umożliwiający przekazywanie informacji; najszersze zastosowanie znalazły l. w telekomunikacji (k. telegraficzny, k. dalekopisowy), w sygnalizacji morskiej (k. semaforowy, k. flagowy), w radiokomunikacji, np. do celów komunikacyjnych. |
KODOWANIE | Wyrażanie informacji za pomocą kodu. |
KOHEZJA | Spójność – wzajemne przyciąganie się cząsteczek danej substancji wskutek działania sił międzycząsteczkowych krótkiego zasięgu; w ciałach stałych są one największe, w cieczach – średnie, a w gazach (pod niezbyt dużym ciśnieniem) – bardzo małe. |
KOINCYDENCJA | Jednoczesność dwóch (lub więcej) zjawisk fizycznych, często wykrywana na podstawie jednoczesności zjawienia się impulsów elektrycznych uzyskanych w wyniku tych zjawisk; w fizyce jądrowej k. impulsów elektrycznych wykorzystuje się do stwierdzenia jednoczesności zdarzeń lub istnienia między nimi określonego przesunięcia czasowego. |
KOKS | Stała pozostałość po suchej destylacji węgla (k. węglowy), torfu (k. torfowy), pozostałości podestylacyjnej ropy naftowej (k. naftowy), paku (k. pakowy) lub innych substancji organicznych. |
KOKSOWNIA | Zakład przemysłowy produkujący koks przez wysokotemperaturowe odgazowanie węgla kamiennego lub paku. |
KOLANO (RUROWE) | Kolanko – łącznik rurowy dwuwylotowy o kształcie łuku o kącie środkowym 90°C, o stosunkowo małym promieniu krzywizny; k. może mieć dwa gwinty wewnętrzne (k. nakrętne) lub gwint wewnętrzny i zewnętrzny (k. nakrętowo-wkrętne); rozróżnia się k. równoprzelotowe i zwężkowe (o różnych średnicach otworów). |
KOLEJ | Środek transportu lądowego do masowego regularnego przewozu osób i towarów po trasie wytyczonej torem (szynowym lub linowym). |
KOLUMNA | Pionowa podpora architektoniczna o kolistym przekroju trzonu; k. jest jednym z najstarszych architektonicznych elementów konstrukcyjnych. |
KOŁO | Zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległości od pewnego punktu płaszczyzny (zwanego środkiem koła) są równe długości danego odcinka lub od niej mniejsze. |