| KONDENSACJA | 1) zagęszczenie, stężenie czegoś; 2) w chemii reakcja między dwoma lub większą ilością cząstek, w której wyniku powstaje nowa cząstka o większym ciężarze i wydziela się prosty związek chemiczny (np. woda, alkohol, wodór); 3) w fizyce przemiana fazowa gazu w ciecz, możliwa jedynie w temperaturach mniejszych od krytycznej temperatury. Zachodzi dzięki ochłodzeniu lub izotermicznemu sprężeniu gazu. |
| KONDYCJONOWANIE | Zabiegi technologiczne mające na celu doprowadzenie materiału lub wyrobu do pożądanego stanu (np. nadanie określonej zawartości wilgoci). |
| KONDYGNACJA | Część budynku zawarta między górną powierzchnią podłogi i górną powierzchnią bezpośrednio znajdującego się nad nią stropu lub stropodachu. |
| KONFUZOR | Przewód o przekroju poprzecznym zmniejszającym się równomiernie w kierunku przepływu, w którym następuje przemiana energii ciśnienia w energie kinetyczną. |
| KONIUNKCJA | Funktor prawdziwościowy, który tworzy zdanie prawdziwe wtedy i tylko wtedy, gdy zdania składowe SA prawdziwe. |
| KONIUNKTOR | Element logiczny „i”, element logiczny koniunkcji – element logiczny realizujący funkcję logiczną, której wartość jest równa 1 wtedy i tylko wtedy, gdy wszystkie zmienne niezależne przyjmują wartość 1. |
| KONSERWACJA (MATERIAŁU) | Zespół czynności zabezpieczających materiały przed zmianami ilościowymi i jakościowymi. |
| KONSTRUKCJA | Układ elementów (urządzenia, budowli itp.). |
| KONTENER | Pojemnik o znormalizowanych wymiarach do przewozu i składowania wyrobów, przeznaczony do wielokrotnego użycia, umożliwiający przewóz ładunku – bez przeładowania – różnymi środkami transportu. |
| KONTROLA | Porównywanie stanu rzeczywistego z pożądanym i ustalenie ewentualnych odchyleń. |