| NIEŚCIŚLIWOŚĆ | Niezdolność ciała do odkształceń objętościowych. |
| NIEWAŻKOŚĆ | Stan układu mechanicznego, w którym działające na układ siły zewnętrzne nie wywołują ciśnień między jego częściami; przykładem układu w stanie nieważkości jest swobodnie spadająca winda lub statek kosmiczny podczas lotu beznapędowego; w stanie tym główną rolę odgrywają siły międzycząsteczkowe (m.in. lepkości, napięcia powierzchniowego) – drugorzędne w warunkach ziemskich. |
| NIEWYPAŁ | (1) Nabój, który nie został odpalony wskutek zacięcia się broni lub wadliwej albo uszkodzonej amunicji; (2) Ładunek materiału wybuchowego, który nie eksplodował i pozostał w otworze strzałowy. |
| NIEZAWODNOŚĆ | Właściwość obiektu (urządzenia, elementu, układu) określona przez prawdopodobieństwo spełnienia przez ten obiekt postawionych mu wymagań (w ciągu określonego czasu, w określonych warunkach). |
| NIEZMIENNICZOŚĆ | Niezmienność danych wielkości przy określonego rodzaju zmianach warunków fizycznych; matematycznie oznacza to n. wyrażeń reprezentujących daną wielkość fizyczną względem pewnej grupy przekształceń. |
| NISZA | Prostokątne lub okrągłe zamknięte łukiem wgłębienie w ścianie lub murze. |
| NIT | Element konstrukcyjny stosowany do tworzenia połączeń nierozłącznych, mający postać krótkiego pręta (tzw. trzon nitu) zakończonego występem o większej średnicy (zwanym łbem fabrycznym nitu), rozróżnia się n. pełne drążone czy otworowe, rurkowe i specjalne (o różnych kształtach). |
| NITROGLICERYNA | C3H5(ONO2)3 ester kwasu azotowego i gliceryny, oleista ciecz, bezbarwna lub żółtawa o palącym smaku, słabo rozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w alkoholu i eterze; n. ma zastosowanie do produkcji dynamitu i innych materiałów wybuchowych, w małych dawkach jako lek przeciwko schorzeniom serca. |
| NIWELACJA | Określanie wysokości punktów terenu lub różnic wysokości punktów terenu względem przyjętego poziomu odniesienia, którym może być albo poziom morza (geoida zerowa) albo dowolna powierzchnia równoległa do poziomu morza. |
| NOKTOWIZOR | Przyrząd elektroniczny umożliwiający widzenie obiektów w ciemności; składa się ze źródła promieniowania podczerwonego „oświetlającego” teren oraz detektora odbitego promieniowania i przetwornika elekronooptycznego , który przetwarza odbite niewidzialne promieniowanie w obraz widzialny dla oka obserwatora. |